Sizi Kullanan İnsanlara Söylenmesi Gerekenler

Kullananlar, ruhumun gölgelerinde kaybolmuş yıldızlardır.

Sadece yarın için bugünü harcayanlar, dünün hatalarını tekrar ederler.

Sizi sadece ihtiyaç olduğunda hatırlayanlar, kalbinizdeki yerlerini unutsunlar.

Kullanılmak, bir nesne gibi hissettirmektir; ben hayal değilim.

İlişkilerde kim kimin arka cebindeyse, gerçek dostluk asla olamaz.

Senin için değil, çıkarları için yanımda olanlar, yok olmaya mahkûmdurlar.

Kullananlar, aşkın gerçek tadını asla alamazlar.

Bir insanı yalnızca menfaatin için seviyorsan, o seni asla sevmeyecek.

İhtiyaç duyduğun zaman değilsen, yüreğimdeki kapı artık kapalı.

Kullanılıp atılmak için var olmadık; biz duyguların sahibiyiz.

Kollarını sadece ihtiyaç duyduğunda açanlar, sevginin anlamını bilmezler.

Sizi Kullanan İnsanlara Söylenmesi Gerekenler part 2

Kullanıldığında kırılmak, kalpten daha acı verici bir şeydir.

İki yüzlülük, kalbimdeki nehirleri kurutur.

Kullananlar, kalbimde sadece geçici kiracılardır.

İlişkin bir çıkar ilişkisi değilse, gerçek bir mutluluktur.

Tükenmişlik, ruhumun dibine kadar işlemiştir.

Kalpten geçmeyen hiçbir söz, anlama gelmez.

Sevgi, alışveriş reçetesi değildir; yürekle yapılır.

Kullananın yanında kalmak, bir çöl yolculuğuna benzer.

İhtiyacın olduğunda kapımı çalan, beni asla tanıyamaz.

Kullanmaktan vazgeç, insan olmanın erdemini keşfet.

Geçici dostluklar, ruhun derinliklerine inemez.

Canımın yarısı olanları, menfaat gözlüğüyle görmem.

Kalbimde yer açmak, güvenin bir mimarisidir.

Hayat kısa, kullananların peşinde koşmak gereksiz.

Gerçek dostluk, çıkarlarla değil yürekle beslenir.

Kullanmak için gülüş, gerçekte bir maskedir.

Sen beni özledin mi, yoksa yalnızca ihtiyaç mı?

Kullananlara karşı kalbim artık kapalı bir müze.

Sevgiyi aldatmak, en büyük intihar biçimidir.

Yalnızlık, kullananların geride bıraktığı bir mirastır.

Kullananların yüzleri, gölgeme düşer ve silinir.

Duygularım, seni kullananların elinden kaçtı.

Sadece çıkar için kurulmuş köprüler, hayatı geçersiz kılar.

Gerçek bağlantılar, kullananların ötesindedir.

Kalbimde yalnızca gerçek dostlara yer var.

Kullanılmak, hayvanat bahçesinde hapsolmak gibidir.

Kendini kullanduranı sevemezsin; ruhun tükenir.

Ben bir yolculuğum; sadece yolculuk edenler yanında olmalı.

Kullandığın her an, ölüme bir adım daha yaklaşıyorsun.

İlişkin bir kapıdan öte değilse, onu gömmek zorundayım.

Kullananların hikayeleri, sonunda karanlık bir sona ulaşır.

Gerçek dostluk, her zaman ihtiyaçlardan öteye geçer.

Hayatımda bir düşman istemiyorum, kullanmak isteyen bunu bilsin.

Kullananların plânları, hayatımda asla yer bulamaz.

Kullananlar, ruhumun gölgelerinde kaybolmuş yıldızlardır.

Sadece yarın için bugünü harcayanlar, dünün hatalarını tekrar ederler.

Sizi sadece ihtiyaç olduğunda hatırlayanlar, kalbinizdeki yerlerini unutsunlar.

Kullanılmak, bir nesne gibi hissettirmektir; ben hayal değilim.

İlişkilerde kim kimin arka cebindeyse, gerçek dostluk asla olamaz.

Senin için değil, çıkarları için yanımda olanlar, yok olmaya mahkûmdurlar.

Kullananlar, aşkın gerçek tadını asla alamazlar.

Bir insanı yalnızca menfaatin için seviyorsan, o seni asla sevmeyecek.

İhtiyaç duyduğun zaman değilsen, yüreğimdeki kapı artık kapalı.

Kullanılıp atılmak için var olmadık; biz duyguların sahibiyiz.

Kollarını sadece ihtiyaç duyduğunda açanlar, sevginin anlamını bilmezler.

Kullanıldığında kırılmak, kalpten daha acı verici bir şeydir.

İki yüzlülük, kalbimdeki nehirleri kurutur.

Kullananlar, kalbimde sadece geçici kiracılardır.

İlişkin bir çıkar ilişkisi değilse, gerçek bir mutluluktur.

Tükenmişlik, ruhumun dibine kadar işlemiştir.

Kalpten geçmeyen hiçbir söz, anlama gelmez.

Sevgi, alışveriş reçetesi değildir; yürekle yapılır.

Kullananın yanında kalmak, bir çöl yolculuğuna benzer.

İhtiyacın olduğunda kapımı çalan, beni asla tanıyamaz.

Kullanmaktan vazgeç, insan olmanın erdemini keşfet.

Geçici dostluklar, ruhun derinliklerine inemez.

Canımın yarısı olanları, menfaat gözlüğüyle görmem.

Kalbimde yer açmak, güvenin bir mimarisidir.

Hayat kısa, kullananların peşinde koşmak gereksiz.

Gerçek dostluk, çıkarlarla değil yürekle beslenir.

Kullanmak için gülüş, gerçekte bir maskedir.

Sen beni özledin mi, yoksa yalnızca ihtiyaç mı?

Kullananlara karşı kalbim artık kapalı bir müze.

Sevgiyi aldatmak, en büyük intihar biçimidir.

Yalnızlık, kullananların geride bıraktığı bir mirastır.

Kullananların yüzleri, gölgeme düşer ve silinir.

Duygularım, seni kullananların elinden kaçtı.

Sadece çıkar için kurulmuş köprüler, hayatı geçersiz kılar.

Gerçek bağlantılar, kullananların ötesindedir.

Kalbimde yalnızca gerçek dostlara yer var.

Kullanılmak, hayvanat bahçesinde hapsolmak gibidir.

Kendini kullanduranı sevemezsin; ruhun tükenir.

Ben bir yolculuğum; sadece yolculuk edenler yanında olmalı.

Kullandığın her an, ölüme bir adım daha yaklaşıyorsun.

İlişkin bir kapıdan öte değilse, onu gömmek zorundayım.

Kullananların hikayeleri, sonunda karanlık bir sona ulaşır.

Gerçek dostluk, her zaman ihtiyaçlardan öteye geçer.

Hayatımda bir düşman istemiyorum, kullanmak isteyen bunu bilsin.

Kullananların plânları, hayatımda asla yer bulamaz.