Şerefsizlere Sözler – İsyan ve Tepki
Şerefsizler, yüzlerinde maske, ruhlarında karanlık taşır.
Şeref, parayla satın alınamaz, şerefsizler bunu bilmez.
Sözlerin sahte, yüreğin ise boş; şerefsizlerin birbirini bulması işten bile değil.
Şerefsizler, en güzel lafları bile lekeleyecek kadar ustadır.
Kıymetsiz kelimelerle değer kazanmaya çalışan şerefsizler, kendilerini kandırıyor.
Yalnızca boş laflarla süslenen bir hayat, şerefsizlerin imzasını taşır.
Şeref, sadece dillere pelesenk olmuş bir kelimeden ibaret değil.
Bir insanın yüzündeki gülüş, şerefsizlerin içindeki boşluğu gizleyemez.
Şerefsizler, dostluğu satmayı bir marifet sanır.
Sözlerin gerçekliği, şerefsizlerin maskesinin altında saklıdır.
Kardeşim dedikleri, şerefsizlerin ilk ihanetidir.
Şeref, sadece bir kelime değil, bir duruşun adıdır.
Şerefsizler, aldatmakta uzmanlaşmış ruhsuz varlıklardır.
Yürekten söylenmeyen sözler, şerefsizlerin ekmeği.
Şerefliler, doğru yolda yürür; şerefsizler ise düzenbazlıkla dans eder.
Gerçek dost, şerefsizlerin yüzünden bile gülümseyebilendir.
Şerefsizlerin kalp atışları, hırsızların kahrından başka bir şey değildir.
Şerefsizler, zafer bayramının kudretini bilmez.
Yalanlar, şerefsizlerin usulca fısıldadığı sırlar gibidir.
Şerefsizlerin dünyasında sadakat, kaybolmuş bir hazinedir.
Şerefsizlere Sözler – İsyan ve Tepki part 2
Bir yudum şeref, bin şerefsizden daha değerlidir.
Şerefsizlerden uzak durmak, insanın en büyük zaferidir.
Şeref, kaybedildiğinde geri gelmez; ama şerefsizler her zaman yeniden doğar.
Şerefsizler, düşmanlarıyla dostluk kurarak kendilerini kandırır.
Şeref, gerçek dostlukların tuğlasını oluşturur; şerefsizler ise yıkımın mimarlarıdır.
Şerefsizler, kendi karanlıklarında boğularak kaybolur.
Şeref, gözlerdeki ışıltıdır; şerefsizler, o ışıltıyı söndürmekte ustadır.
Sözlerinde samimiyet taşımayanlar, şerefsizlerin kaleminden çıkar.
Uzak durun şerefsizlerden, zira onların kalpleri karanlıktır.
Şerefsizler, hayallerin önündeki en büyük engeldir.
Yalanların kokusu, şerefsizlerin ruhunu sarar.
Şerefsizlerin en büyük kaybı, gerçek arkadaşlığın anlamıdır.
Şeref, bir insanın en değerli hazinesidir; şerefsizler onu unutur.
Boş laflarla dolu şerefsizler, efsanevi bir hikaye yazamaz.
Şerefsizler, tutkulu bir kalbin sıcacık sözlerine bile dayanamaz.
Şerefsizlerden hayır gelmez; dostlukları bile aldatmacadan ibarettir.
Yürekten söylenen her söz, şeref dolu bir öyküdür; şerefsizler bunu anlayamaz.
Şeref, birlikteliğe giden yol; şerefsizler o yolda kaybolur.
Şerefsizlerin içinde barındırdığı karanlık, en sade sevgiye bile sığmaz.
Şerefli insanlar, kendilerini bulur; şerefsizler kaybolur.
Gerçek dostlar, şerefsizlerin iftiralarına meydan okur.
Şerefsizlerin etrafında dönen yalanlar, er geç ortaya çıkar.
Şerefsizler, başkalarının kalbini kırmaya alışık palyaçolardır.
Şeref, asaletin takvimidir; şerefsizler ise geçici bir sanal alemdir.
Şerefsizlere değil, hayatın anlamına odaklan; zira şeref dolu bir yaşam, her şeyden değerlidir.