Güvenmemek Üzerine Düşünceler ve Sözler

Güvenmek, kalbin kapılarını açmaktır; ama o kapıları kapalı tutanları unutma.

Güven, bir kez kırıldığında, onarılması zor bir yaradır.

İnsanlara güvenmek, bir bahçe yetiştirmek gibidir; doğru bakım olmadan çiçek açmaz.

Güven, en güzel bağlayıcıdır; ama kırıldığı zaman, en ağır yükü taşır.

Her güvende bir endişe, her güvende bir kalp kırıklığı saklıdır.

Güven, bazen en zayıf halka, bazen de en güçlü yapı taşımızdır.

Güvenin bedeli, bazen kaybettiklerimizdir.

Güvenmek, bazen en büyük cesarettir.

Güven halatına sarılmak, fırtınada ayakta kalmanın yoludur.

Sevgi, güvenin tohumunu eker; kırgınlık ise hasadını toplar.

Güven, en güzel kelimelerin arka planında gizlidir.

Güvenmemek Üzerine Düşünceler ve Sözler part 2

Başkalarına güvenmek, hayatın riski; fakat hiç güvenmemek, kalbin yalnızlığıdır.

Güven, bir köprüdür; bazıları geçerken yıkar, bazıları ise onarır.

Her güven, yeni bir hikayenin başlangıcıdır.

Güven, bir aynadır; kırılmadığı sürece her zaman yansıtır.

Kimi zaman güven, en derin denizlerde kaybolmaktır.

Güven, bir nota; hayatın melodisinde eksik kalınca, uyumsuz olur.

Güvenin en güzel şekli, kalpten kalbe giden yoldur.

Kırılan güvenler, en derin yaraları açar.

Güvence, bazen en zor görülendir; ama hayatı güzelleştirir.

Güven bir ip gibi gerilse de, kopması en acı olandır.

Güvenin bittiği yerde, gerçekler başlar.

Düşmanlık, kaybedilen bir güvenin adıdır.

Güven, bir ağaçtır; kökleri sağlam olmayan, rüzgarla devrilir.

Bir kalp güvenini yitirdiğinde, sessiz bir fırtına kopar.

Güven, bazen bir masal; içinde hayal ama gerçeğiyle sarsıcıdır.

Güvenin sınavı, zor zamanlarda geçilir.

Her güvendiğinde, bir risk alırsın; ama korkmamak da cesarettir.

Güven, en değerli hazine; ama kaybettiğinde dert bir yük olur.

Kimi dostlar, güvenin en farklı yüzleridir.

Güveni yenilemek, en büyük zafere açılan kapıdır.

Güvenin güçlenmesi, zamanla mümkündür; ama kalp kırıkları da derin izler bırakır.

Hayat yolunda güven, en zor engellerden biridir.

Güven, bir köprüden geçmektir; bazen çökebilir ama cesaretle devam etmelisin.

Güven, yaşamın en güzel armağanıdır; ama belli edilmeden saklanır.

İçinde güven duygusu barındırmayan bir yaşam, eksik kalır.

İnsanların kalbinde yer eden güven, en güzel hatıradır.

Güven, her ilişkiyi besleyen en güçlü kaynaktır.

Kırıklıkların ardından yeniden güvenmek, en büyük cesarettir.

Güvenin kaybolduğu yerde, umut da yiter.

Güven, ilişkilerin temel taşıdır; çatlaklarında kayboluruz.

Aldatılan kalpler, güvenin en zor dersini alır.

Güven, bazen de intihar eden bir duygudur; kaybedildiğinde hayata küsmek gibidir.

Güvenmek, bazen göz kapaklarının kapanmasıdır; ama gerçekleri her zaman görmelisin.

Güven olumlu bir çiçek gibidir; bakım yapmazsan solup gider.

Güvenmek, kalbin kapılarını açmaktır; ama o kapıları kapalı tutanları unutma.

Güven, bir kez kırıldığında, onarılması zor bir yaradır.

İnsanlara güvenmek, bir bahçe yetiştirmek gibidir; doğru bakım olmadan çiçek açmaz.

Güven, en güzel bağlayıcıdır; ama kırıldığı zaman, en ağır yükü taşır.

Her güvende bir endişe, her güvende bir kalp kırıklığı saklıdır.

Güven, bazen en zayıf halka, bazen de en güçlü yapı taşımızdır.

Güvenin bedeli, bazen kaybettiklerimizdir.

Güvenmek, bazen en büyük cesarettir.

Güven halatına sarılmak, fırtınada ayakta kalmanın yoludur.

Sevgi, güvenin tohumunu eker; kırgınlık ise hasadını toplar.

Güven, en güzel kelimelerin arka planında gizlidir.

Başkalarına güvenmek, hayatın riski; fakat hiç güvenmemek, kalbin yalnızlığıdır.

Güven, bir köprüdür; bazıları geçerken yıkar, bazıları ise onarır.

Her güven, yeni bir hikayenin başlangıcıdır.

Güven, bir aynadır; kırılmadığı sürece her zaman yansıtır.

Kimi zaman güven, en derin denizlerde kaybolmaktır.

Güven, bir nota; hayatın melodisinde eksik kalınca, uyumsuz olur.

Güvenin en güzel şekli, kalpten kalbe giden yoldur.

Kırılan güvenler, en derin yaraları açar.

Güvence, bazen en zor görülendir; ama hayatı güzelleştirir.

Güven bir ip gibi gerilse de, kopması en acı olandır.

Güvenin bittiği yerde, gerçekler başlar.

Düşmanlık, kaybedilen bir güvenin adıdır.

Güven, bir ağaçtır; kökleri sağlam olmayan, rüzgarla devrilir.

Bir kalp güvenini yitirdiğinde, sessiz bir fırtına kopar.

Güven, bazen bir masal; içinde hayal ama gerçeğiyle sarsıcıdır.

Güvenin sınavı, zor zamanlarda geçilir.

Her güvendiğinde, bir risk alırsın; ama korkmamak da cesarettir.

Güven, en değerli hazine; ama kaybettiğinde dert bir yük olur.

Kimi dostlar, güvenin en farklı yüzleridir.

Güveni yenilemek, en büyük zafere açılan kapıdır.

Güvenin güçlenmesi, zamanla mümkündür; ama kalp kırıkları da derin izler bırakır.

Hayat yolunda güven, en zor engellerden biridir.

Güven, bir köprüden geçmektir; bazen çökebilir ama cesaretle devam etmelisin.

Güven, yaşamın en güzel armağanıdır; ama belli edilmeden saklanır.

İçinde güven duygusu barındırmayan bir yaşam, eksik kalır.

İnsanların kalbinde yer eden güven, en güzel hatıradır.

Güven, her ilişkiyi besleyen en güçlü kaynaktır.

Kırıklıkların ardından yeniden güvenmek, en büyük cesarettir.

Güvenin kaybolduğu yerde, umut da yiter.

Güven, ilişkilerin temel taşıdır; çatlaklarında kayboluruz.

Aldatılan kalpler, güvenin en zor dersini alır.

Güven, bazen de intihar eden bir duygudur; kaybedildiğinde hayata küsmek gibidir.

Güvenmek, bazen göz kapaklarının kapanmasıdır; ama gerçekleri her zaman görmelisin.

Güven olumlu bir çiçek gibidir; bakım yapmazsan solup gider.