Ağır Sözler ile Laf Sokmanın Psikolojisi
Gördün mü, sözlerim mızrak gibi; hedefi tam on ikiden vurur.
Konuştukça kalemim zehirle sırtıma batar.
Düşüncelerimdeki yük, kelimelerimle büyüyor.
Gözlerimden akan ıstırap, dilimde bir sitem halini alıyor.
Her kelimem bir ok, senin kalbine saplanıyor.
Söylemek istediğim sözler, dağların ardında gizleniyor.
Sözlerim alev alev yanar, kalbinde yangın çıkarır.
Bir dokunuşla kabaran duygular, ağızdan dökülünce zehre dönüşür.
Zihinlerde yer eden ağır kelimeler, kalpleri sallar.
Her cümlem, bir yudum acı su gibi geçiyor boğazımdan.
Sözlerimle çiğnerim tüm geçitleri, geçit aramam gelemem.
Ağır yük taşımak, bazen susmak valizimdeki en ağır cümle.
İçimdeki fırtına, dilimden dökülen her kelimede gizlidir.
Laf sokarak büyüyor acılarım, kelimelerimle besleniyor.
Duygularım dağ gibi yükseldi, kelimelerimse diken gibi battı.
Her bir sözüm, kalbimde açılan yeni yaralar getiriyor.
Konuştuğumda kırıcıyım, ama içimdeki sessiz çığlıklar var.
Sözlerim keskin bir bıçak, dostlukları yarı yolda bırakıyor.
İçimdeki volkan, dilimden fışkıracak bir anı bekliyor.
Kelimelerim bir savaş alanı, her biri düşman ssrası gibi.
Zamanla sulanmayan bir acı, sözlerimde filizlenir.
Hüzün tablolarımda, laflarım fırçanın boyasıdır.
Bazen dilimdeki ağırlık, kalbimin en derin sırlarını taşır.
Ağır Sözler ile Laf Sokmanın Psikolojisi part 2
Konuşurken gülümseyebilsem, karanlık sırlarım bile ışık bulur.
Sözlerim, düşman toprakları gibi; adım attıkça acıtır.
İnsanın kalbi kadar ağırdır beni yaralayan sözler.
İçimde birikmiş zehir, cümlelerimin arasından sızar.
Susmak, bazen kelimelerin ağır yükünden kurtulmanın yoludur.
Her sözüm yeni bir başlangıç, her cümlem bir bitiştir.
Dilimde bir alev, kalbimde yanan bir orman ateşi.
Sözlerim, geçmişin yankıları gibi kulaklarımda çınlar.
Ağızdan dökülen, ruhumda kök salan dertlerdir.
Laf sokmalar, dostluğa açılan kapıyı kapatır.
Her bir kelime, derinlerde bir yara açar.
Sözlerimdeki derinlik, okyanus kadar karanlık.
Aklımdakiler, bazen buzdağı gibi, sadece bir kısmı görünür.
Acı kelimeler, gecenin karanlığında dans eder.
Sözlerim, hislerimin yankısı; gürültülü ya da sessiz.
Gözlerimdeki yaş, sözlerimdeki ağırlıkla birleşir.
Bazı cümleler, bağırarak fısıldar içimdeki çığlığı.
Ağır sözcükler, kalplerin derinliklerinde bir gölge bırakır.
Laf sokarak açılan yaralar, iyileşmek yerine kanar.
İçimdeki dert, sözlerimle su yüzüne çıkar.
Konuşmalarım, ruhumun derinliklerinden fısıldar.
Her ağır sözcük, yaşamımın bir köşesinde yankılanır.